حادثه پاوه

  از دیگر حوادث رخ داده شده در منطقه شمالغربی استان کرمانشاه، موضوع پاوه می‌باشد که آن حادثه توسط هواداران سالار جاف و پالیزبان شکل گرفت و تعدادی از رزمندگان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در  1358/5/26 در آن شهر به طرز فجیحی توسط ضدانقلابیون به شهادت رسیده بودند، آنقدر حادثه موصوف اسفناک بود که دکتر مصطفی چمران به اتفاق سرتیپ فلاحی(رئیس ستاد وقت نیروی زمینی ارتش که مسؤلیت فرماندهی آن نیرو را عهده‌دار بود) عازم آن شهر شدند و با مدیریت دکتر چمران و حضور یگان‌های زرهی از لشکر 81 زرهی و دلیر مردان تیپ 23 نیروهای ویژه و برادران جان برکف سپاه پاسداران از شهر کرمانشاه و فرمان تاریخی حضرت امام خمینی (ره) مبنی برخاتمه دادن به حادثه ایجاد شده در آن منطقه، غائله پاوه خاتمه یافت. اگرچه با حادثه دردناک سقوط یک فروند بالگرد هوانیروز که حامل تعدادی از مجروحین بود مصادف شد. به هرحال ضدانقلاب به شدت سرکوب و آرامش در شهر برقرار شد و شهید ناصر کاظمی مسئولیت اداره شهر را عهدار گردید و دکتر چمران به اتفاق نیروهای تیپ 23 نیروهای مخصوص که به همراه داشت عازم نوسود و از آنجا عازم دزلی، درکی و مریوان و در ادامه از مریوان سه راهی چناره محور بسطام ـ بوئین سفلی وارد پادگان بانه و شهر بانه شد و پس از توقف کوتاه در بانه، عازم سردشت گردید وآن شهر و پادگان سردشت را که متعلق به ژاندارمری بود، از دست ضدانقلاب آزاد نمود و یگان‌هایی از نیروی زمینی در آن مستقر گردید.

در اینجا باید به مدیریت و شجاعت شهید دکتر چمران، به عنوان یک اقدام بسیار با ارزش به نیکی یاد کرد و از شاه کارهای نظامی دانست در آن شرایط بحرانی، با صلابت و اقتدار وصف ناپذیری همراه با شجاعت دلاور مردان نیروهای مخصوص تیپ 23 نوهد پادگان سردشت و شهر سردشت از کنترل ضدانقلاب خارج گردید (کیا، ابوالقاسم،حادثه پاوه، 1396).

فرمان حضرت امام خمینی (ره) و تأثیر آن

فرمان امام خمینی (ره) به عنوان فرمانده کل قوا درباره حوادث پاوه مورخه 27 مردادماه 58:

بسم الله الرحمن الرحیم

  از طرف ایران گروه‌های مختلف ارتش و پاسداران و مردم غیرتمند تقاضا کرده­اند که من دستور بدهم به سوی پاوه رفته غائله را ختم کنند.

من از آنان تشکر می‌کنم و به دولت و ارتش و ژاندارمری اخطار می‌کنم، اگر با توپ­ها و تانک­ها و قوای مجهز تا 24 ساعت دیگر حرکت به سوی پاوه نشود، من همه را مسئول می­دانم.

  من به عنوان ریاست کل قوا، به رئیس ستاد ارتش دستور می‌دهم که فوراً با تجهیزات کامل عازم منطقه شوند و به تمام پادگان‌های ارتش و ژاندارمری دستور می‌دهم که بی­انتظار دستور دیگر و بدون فوت وقت، با تمام تجهیزات به سوی پاوه حرکت کنند و به دولت دستور می­دهم، وسایل حرکت پاسداران را فوراً فراهم کند.

  تا دستور ثانوی، من مسئول این کشتار وحشیانه را نیروی انتظامی می­دانم و در صورتی که تخلف از این دستور نمایند با آنان عمل انقلابی می‌کنم. مکرر از منطقه اطلاع می­دهند که دولت و ارتش کاری انجام نداده­اند. اگر تا 24 ساعت دیگر عمل مثبت انجام نگیرد، من سران ارتش و ژاندارمری را مسئول می­دانم. والسلام

با صدور این فرمان تاریخی و سرنوشت­ساز امام و حرکت یکپارچه حضور قوای نظامی ـ انتظامی و برادران پاسدار و نیروهای کمیته و نیروهای مردمی به سوی شهرهای کردستان، گروهک‌های ضدانقلاب دست از مبارزه کشیده و به مقرها و سازمان­های خود برگشتند و به ظاهر خود را مطیع حکومت مرکزی نشان دادند و سران آنها خواستار مذاکره با دولت، جهت گرفتن یک سری امتیازات شدند که متأسفانه پای مذاکره دولت موقت در کردستان باز شد و با هر عقب­نشینی و امتیازی که دولت موقت به این گروهک‌ها داد، آنها یک قدم جلوتر گذاشتند، تا جایی که در بهمن­ماه و اوایل اسفند سال58 سپاه پاسداران را از شهرهای کردستان بیرون کردند و به ارتش هم دستور داده شد که در امور سیاسی شهرها دخالت نکند. تقریباً کنترل همه امور شهری شهرهای کردستان بین گروهک دموکرات و کومله تقسیم شده بود و در بعضی مواقع، این گروهک‌ها برای به دست گرفتن قدرت بیشتر، با یکدیگر تعارض و درگیری‌هایی هم داشتند.