سازمان فداییان خلق (اکثریت)

 به دنبال بروز اختلافات در مرکزیت سازمان، پلنومی در مهرماه سال 58 برگزار می‌گردد که در آن دو نظریه مطرح می‌شود:

عده کمی معتقد به ادامه مبارزه و مشی مسلحانه بودند که بعدها به اقلیت معروف شدند و در مقابل اینها عده بیشتری بودند که به مشی مسلحانه اعتقادی نداشتند و معتقد به بررسی عملکرد سازمان بودند و بعدها به این طیف اکثریت اطلاق شد (85 درصد اکثریت و 15 درصد اقلیت). من حیث­المجموع در خرداد سال 1359 گروه اقلیت با انتشار نشریه­ای تحت عنوان چریک‌های فدایی خلق از سازمان منشعب گردید و گروه اکثریت با حذف عنوان چریک‌ها از پیشوند خود با عنوان سازمان فدایی خلق ایران ادامه فعالیت می‌دهند.

ارتش رهایی ­بخش ایران (آرا)

در اواخر سال 59 در گروه اشرف دهقان، نظریه­هایی از جانب حرمتی‌پور مطرح شد به این منوال که باید مبارزه مسلحانه به تمام نقاط کشور کشیده شود و در مقابل آن اشرف معتقد بود که مبارزه مسلحانه فقط باید در کردستان دنبال شود که متعاقب این نظریه­ها حرمتی­پور در سال 60 از گروه اشرف جدا شد و گروه جدیدی به نام ارتش رهایی­بخش تشکیل داد و نهایتاً حرمتی­پور و تعداد دیگری از آنها در جنگل­های شمال طی یک درگیری به هلاکت رسیدند و مجدداً عناصر باقیمانده این گروه که مقر آنها در کردستان عراق است، به گروه اشرف پیوستند.

سازمان فداییان خلق اکثریت ( جناح فرخ نگهدار)

در طی سال­های 58 و 59 در انتخاب مبارزه با نظام ج.ا.ا در سازمان فدایی خلق (اکثریت)، عده­ای معتقد به ائتلاف با حزب توده بودند که در رأس آنها فرخ نگهدار که دبیر کل حزب بود، قرار داشت. از گروه مقابل که مخالف چنین نظری بودند، گروهی به سرکردگی علی محمد فرخنده (کشتگر) جدا شدند که به همین عنوان نیز موسوم گشتند. تقریباً قدرت اصلی سازمان از نظر نیرو و امکانات در گروه اول (جناح نگهدار) متمرکز می‌باشد. نقطه نظرات این گروه به مدت 6 سال توسط رادیو، موسوم به رادیوی زحمتکشان و همچنین نشریه «کار» انتشار می­یافت.

سازمان فداییان خلق (جناح کشتگر)

گروه مقابل نظریه ائتلاف با حزب توده گروه جناح کشتگر با عقاید مارکسیستی می‌باشد. خط مشی این گروه حفظ ارتباط با شوروی با شرط استقلال بود نه وابستگی به شوروی به سبک حزب توده.

تشکیلات ضدانقلاب فعال در منطقه کردستان

1) گروه انشعابی صلاح شمس­الدین به نام پیشمرگان زحمتکشان انشعاب از کومله.

2) سازمان چریک‌های فدایی خلق.

3) سازمان پیکار

 انشعاب از سازمان مجاهدین خلق (منافقین).

4) سپاه رزگاری.

5) گروهک خباط.

6) گروهک علی مریوانی.