کمیته نظامی انقلاب و سرهنگ فروزان

در آن روزها شورای انقلاب و حکومت موقت و کمیته‌های انقلابی حفظ و حراست مملکت را بر عهده گرفته بودند و این مسئولیت را می‌بایستی با تدوین قانون اساسی ادامه دهند. کمیته‌ها، مرکب از نیروهای مسلح مردمی در هر شهر و محله، وظیفه شهربانی و ژاندارمری را که جایشان خالی بود عهده دار شده بودند و مبارزه با ضد انقلاب و برقراری نظم و امنیت اصلی‌ترین ماموریت آنان بود.

هسته‌های مقاومت پادگان‌ها تحت تاثیر اوضاع و احوال روز، کمیته‌های انقلاب نامیده شدند و گروه ما نیز در ستاد ارتش بدون آنکه خود خواسته باشیم، با همین نام شهرت پیدا کرد و به عنوان بازوی نیرومند رئیس ستاد، جلوگیری از فروپاشی ارتش، حراست از پادگان‌های نظامی و شناسایی و اعزام فرماندهان جدید را به مناطق ماموریت عهده دار شد. کمیته انقلاب ستاد مشترک که تا آن روز ارتباط خود را از دید همراهان مرحوم قرنی مخفی داشته بود، فعالیت خود را آشکار کرد و سرهنگ فروزان به دلیل فضائل اخلاقی و شایستگی‌های ذاتی و تجربیات ارزنده نظامی، سکان هدایت آن را در دست گرفت. هنوز در هفته اول پیروزی انقلاب هستیم. دوستان نظامی و شاگردان فروزان حضور وی را در کنار سپهبد قرنی به فال نیک گرفتند و برای قبول مسئولیت‌‌های سنگین اعلام آمادگی می‌کردند. ما که تا دیروز برای ماموریتها در به در دنبال افراد شایسته می‌گشتیم، از این بابت خوشحال بودیم.

صبح یکی از روزها درمیان صف طویلی از داوطلبان که با پای خود به میدان خطر آمده بودند، شخصی را دیدم که تا چندی قبل مسئول باشگاه بود و حضور وی غیر منتظره می‌نمود. با خود گفتم در صف ایثار و فداکاری چه می‌کند. بعدها دیدم در مناطق عملیاتی کردستان خوب درخشیده و از جان خود مایه گذاشته است. پاسخ خود را گرفته بودم. انقلاب و پیام معجزه آسای حضرت امام (ره) خیلی‌ها را متحول و تطهیر کرده بود. بعدها که می‌دیدم برخی از نیروهای لایق و کار آمد را به دلایل پیش پا افتاده ای کنار می‌گذارند، با خود می‌گفتم اِی کاش تجربه مرا می‌داشتند و به جای تخریب و کنار گذاشتن، به ساختن و فرصت دادن روی می‌آوردند.

کمیته انقلاب ستاد ارتش در ارتباط مداوم با نیروهای انقلابی پادگان‌ها و با برخورداری از حمایت روحانیت و نهادهای مردمی هر شهر و شهرستان، زمینه پذیرش فرماندهان جدید را فراهم می‌کرد، البته نه به آسانی، بلکه هر یک از فرماندهان نیز می‌بایستی به ابتکار خود دنیایی از موانع را پشت سر بگذارند و سرهنگ فروزان در تمامی این احوال پشتیبان و راه گشای مشکلات آنان بود.

کمیته‌های انقلابی پادگان‌ها تا مدتی در کنار فرماندهان و به عنوان بازوی قدرتمند آنان ادامه می‌دادند. اوضاع به مرور آرام می‌شد و فرماندهی و سلسله مراتب که اساس کار نظام است به تدریج پا می‌گرفت. مدتی بعد سیاسی ایدئولوژی که بعد از جنگ، نام آن عقیدتی سیاسی شد، به عنوان یک نهاد خود جوش تحت نظارت مستقیم حضرت امام و به مسئولیت حجت‌الاسلام و المسلمین آقای غلامرضا صفایی تشکیل گردید و کمیته‌های انقلابی را با نام انجمن اسلامی زیر پوشش قرار داد و قانونمند کرد. تلاشهای صادقانه ایشان در حراست از حریم ارتش، ستودنی و در خور تقدیر است.